Meredith Pierce - historia ...

Meredith Pierce - historia napisana przeze mnie - Rozdział VI, MOJE FF - THE VAMPIRE DIARIES, MEREDITH PIERCE - ...

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->**Meredith**Stałam w łazience przy lustrze wprowadzając ostatnie poprawkiw makijażu. Włosy podkręciłam tak, że teraz kaskada blond loków opadłana moje ramiona. Do wyboru miałam dużo różnych sukienek,ale postanowiłam ubrać tą w kolorze ecri. Tak wiele wydarzyło sięod tamtego czasu, gdy po raz pierwszy przybyłam do Mystic Falls.Nie chciałam jednak teraz tego rozpamiętywać. Jeżeli to faktycznie miałabyć impreza po części dla mnie, to pragnęłam zacząć wszystko od samegopoczątku. Przeciągnęłam ostatni raz szczoteczką do tuszu po rzęsach,gdy dostrzegłam w odbiciu lustra opartego nonszalancko o futrynęDamona.- Wyglądasz przepięknie - usłyszałam za sobą jego głos- Mówisz to zapewne każdej dziewczynie - odparłam żartującRozdział VI: Meredith Pierce - historia napisana przeze mnie by monalisa0097- O jakich dziewczynach mówisz?, widziałaś tu kiedykolwiek jakieśdziewczyny? - odpowiedział z przekąsem Damon, przez co przez mojątwarz przebiegł szybki uśmiechSpojrzałam ponownie w lustro, aby sprawdzić, czy wszystko wygląda takjak powinno. Kremowa sukienka leżała idealnie, a czarne szpilki tylkododawały jej uroku. Pomimo tego, że powinnam być odprężona to gdzieśwewnątrz obawiałam się spotkania u Eleny. Miałam byś wśród przyjaciół,ale odczuwałam związany z tym dyskomfort. Niczego nie podejrzewając,Damon znalazł się przy mnie obejmując w pasie.- Szczerze wolałabym nigdzie nie wychodzić i zostać z tobą w domu.Moglibyśmy wtedy dokończyć naszą poranną rozgrzewkę - oznajmiłszepcząc mi do ucha- Kusząca propozycja - wtrąciłam, gotowa przystać na tą propozycję,obróciłam się jednak w jego stronę zarzucając mu ręce na szyję - Nie mniejobiecaliśmy Elenie, że będziemy - dodałam z udawanym entuzjazmem,choć miałam ochotę powiedzieć- i będziemy udawać, że świetnie siębawimy pomimo tego, że żadne z nas nie chce tam być- postanowiłampozostawić to jednak dla samej siebieSłowa Tati o moimkurczącym się wewnętrznym więzieniunie dawały mispokoju. Nie chciałam by miała rację, dlatego zaczęłam powtarzać sobie,że jej wymyślone teorie nie zepsują mi tego wieczoru.- To Stefan obiecał, więc niech nas teraz z tego wyciągnie - odparł Damon,uśmiechając się słodko do mnie- Dobrze wiem, co kombinujesz, ale tym razem ci się nie uda -popatrzyłam na niego spode łba, mrużąc oczyDoszłam jednak do wniosku, że nie powinnam dystansować się od innychspędzając czas wyłącznie z Damonem. Wyswobodziłam się z jego uściskuidąc prosto do sypialni.- Ta czy ta? - zapytałam, trzymając w dłoniach dwa wieszakiz zawieszonymi na nich kurtkami, jedną jeansową, a drugą skórzaną98Rozdział VI: Meredith Pierce - historia napisana przeze mnie by monalisa00- Sądzę, że wybór jest oczywisty - spojrzał na mnie zawadiackoNie odpowiadając odrzuciłam jeden wieszak na łóżko, a następniewłożyłam czarną skórzaną kurtkę podwijając przy tym lekko rękawy.**Damon**Meredith spojrzała na mnie z uśmiechem obracając się dookoławłasnej osi. Jak ja kochałem ten jej uśmiech. Znalazłem się przy niejw wampirzym tempie chcąc pocałować, ale nie pozwoliła mi na to.Drocząc się ze mną przyłożyła jedynie swój palec do moich ust.Jej błękitne niczym krystaliczna woda Pacyfiku oczy patrzyły na mniezatrzymując wszystko w całkowitym bezruchu. Dobrze wiedziała co robi,gdy spoglądałem na nią oczarowany jej widokiem, jej zapachem,jej pięknem. Przy Meredith nabierałem nowej nadziei. Nareszcie czułem,że jestem szczęśliwi i nikt i nic mi tego nie może odebrać.- Możemy już iść? - zapytała spokojnie dziewczyna, bacznie mnie przytym obserwując- Tak - odparłem wracając na ziemię - Panienka pozwoli - zażartowałem,szarmancko nadstawiając swoje ramięMeredith uśmiechnęła się biorąc mnie pod rękę, a następnie równymkrokiem zeszliśmy po schodach do dużego salonu.- Gdzie jest Stefan? - zapytała, nie dostrzegając nigdzie mojego brata- Nie wiem - powiedziałem widząc leżącą na stoliku kartkę -Spotkamy sięna miejscu, Stefan- przewróciłem oczami - W sumie to możemy już iść -odłożyłem skrawek papieru na swoje miejsceWzrokiem szybko odnalazłem swoją dziewczynę stojącą przy drzwiach.W dłoniach trzymała upieczone ciasto, które owinęła białym papierem99Rozdział VI: Meredith Pierce - historia napisana przeze mnie by monalisa00przewiązanym szarym sznurkiem. Ucałowałem ją jedynie w policzek,a następnie ruszyliśmy w kierunku domu Eleny.**Meredith**Na dworze od razu poczułam ciepłe powietrze, które na zmianęmieszało się z chłodnym wiatrem. Sam widok przebijającego się przezdrzewa zachodu słońca napawał optymizmem. W przeciągu tych kilkuostatnich dni działo się ze mną coś niedobrego, to było pewne. Mojeemocje szalały, a ja w żaden sposób nie byłam w stanie się z nimi uporać.Nie mniej postanowiłam dzisiaj odpuścić i pozwolić sobie na odpoczynekod problemów. Idąc pod rękę z Damonem ruszyliśmy w kierunku domuEleny.Rozdział VI: Meredith Pierce - historia napisana przeze mnie by monalisa00- Jeśli miałbym wybrać najlepszy moment odkąd wróciłam do życiato wybrałabym właśnie tą chwilę - powiedziałam naglę przełamując ciszę- Dlaczego? - zapytał ze zdziwieniem w głosie Damon- Może właśnie dlatego, że jest taka normalna - wyjaśniłam spoglądającw jego stronę - Wiem, że mam ten cudowny amulet, ale nie chcę być dlawszystkich ciągłym problemem - dodałam zdradzając swoje obawy- Każdy ci to powie, że największym problemem dla tego miasta jestem ja.Nie mam zielonego pojęcia, dlaczego chciałaś odebrać mi ten zaszczytnytytuł. Najlepiej sama zapytaj Stefana, a zważywszy na nasze bądź co bądźskomplikowane relacje to na pewno przyzna mi rację - oznajmił próbującmnie rozweselić- Każdego dnia dowiaduję się coraz to nowych rzeczy o sobie, a do tegote konsekwencje przywrócenia mnie do życia, o których nic nie wiemy.Nie jestem pewna, czy postąpiliście właściwie - zatrzymałam się w półkroku100- Poradzimy sobie tak jak zawsze - Damon chwycił mnie pod brodęzmuszając w ten sposób bym na niego spojrzała - Pamiętasz jak przybyłaśdo Mystic Falls, jak walczyłaś by uratować Stefana?, jak nie pozwoliłaś byElena przestała wierzyć, że warto walczyć?. Tym razem to ja nie chcę byśty się poddała - musnął swoją dłonią mojego policzka uspokajając mnie- Dziękuje - spojrzałam nie niego z czułością- Pamiętaj jak długo ty się nie poddasz, jak też tego nie zrobię - dodał miotuchy Damon, po czym chwycił delikatnie za moją dłoń prowadząc przeddrzwi domu ElenyPokonaliśmy pierwszych kilka schodków wchodząc na ganek.Już miałam zapukać w drzwi, gdy zawahałam się cały czas trzymając dłońw zastygłym ruchu. Nagle w mojej głowie pojawiło się pytanie -co jeślijuż wszyscy wiedzą, że wyrwałam kartkę z księgi Pierwszej Petrovy?.Jak mogłam zapomnieć o tym fakcie?. Nie zważając na moje wątpliwościDamon postawił kropkę nadiuderzając kołatką w drzwi. Strach oblał mniezimnym potem, gdy gospodyni dzisiejszego wieczora otworzyła przednami drzwi.- Mam nadzieję, że nie spóźniliśmy się - uśmiechnęłam się w kierunkudziewczyny- Tak w zasadzie to już wszyscy są, czekaliśmy na was - oznajmiła Elenazapraszając nas do środka- Nie będę nic mówić, ale ktoś tu musiał sobie pospacerować - ściszył głosDamon żartując sobie ze mnie, po czym udał się do salonu- Nie wiedziałam, że umiesz piec?! - zdziwiła się moja przyjaciółkaprzyjmując prezentSkąd w ogóle wiedziała, że jest co ciasto?. Chyba nie powinno mnieto dziwić. Stefan na pewno zdążył ją o tym uprzedzić, więc niespodziankabyła z tego żadna.- Mam przynajmniej nadzieję, że jest zjadliwe - zażartowałam101Rozdział VI: Meredith Pierce - historia napisana przeze mnie by monalisa00 [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

sylwina.xlx.pl